31 sierpnia 2019 r. z samego rana grupa składająca się z uczniów klas VI d i VI b i 2 osób opieki pedagogicznej wyruszyła do zimowej stolicy Polski, czyli do Zakopanego.
Podróż trwała kilka godzin, ale nikt się nie nudził. W ośrodku czekały na przybyłych nie tylko ładne pokoje z łazienkami, ale przede wszystkim smakowite posiłki i wspaniały, zawsze życzliwy personel. Dopisała również pogoda.
A teraz kilka słów o głównym miejscu n pobytu. Zakopane to najbardziej malowniczy zakątek regionu. Uzdrowiskowy mikroklimat, relaksująca bliskość lasów i gór, źródlana - krystalicznie czysta woda. Można wiele dowiedzieć się o życiu i pracy ludzi , poznać cechy krajobrazu górskiego, nazwy szczytów, roślin, zabytków przyrody oraz poznać ciekawe szlaki turystyczne i oderwać się od codziennych zajęć, by zdrowo i przyjemnie spędzić czas.
Codziennie było wiele atrakcji i możliwość podziwiania pięknego krajobrazu.
W pierwszy dzień pobytu- po przyjeździe i smacznym posiłku wszyscy udali się na Krupówki -to najsłynniejszy deptak w Polsce i reprezentacyjną ulica w Zakopanem, położona w centrum miasta.
W drugim dniu był spacer do przepięknej Doliny Strążyskiej.
W trzecim dniu celem wędrówki była Gubałówka, skąd rozciągał się niezapomniany widok na otaczające góry. Natomiast wieczorem miało miejsce spotkanie z gawędziarzem Józefem Pitoniem.. Jest to tancerz, śpiewak, gawędziarz, popularyzator folkloru góralskiego. Laureat Nagrody Kolberga w 2004 roku. Mając 83 lata ostatni raz zdobył Gerlach. bardzo ciekawy człowiek, który wywarł na wszystkich kolosalne wrażenie, a jego opowieści długo pozostaną w pamięci.
W czwartym dniu uczestnicy zielonej szkoły udali się do pustelni Brata Alberta. Mieli okazję zobaczyć miejsce Jego częstego pobytu. Przewodniczką była siostra zakonna opiekująca się na co dzień pustelnią, która barwnie opowiadała o Bracie Albercie.
W piątym dniu była wizyta w Muzeum Tatrzańskim, spacer po Starym Cmentarzu oraz zwiedzanie Sanktuarium Fatimskiego na Krzeptówkach.
W kolejnym dniu młodzież wraz z opiekunami była w dolinie ,, Ku dziurze” oraz w Centrum Przyrodniczym i Sali Odkryć w Tatrzańskim Parku Narodowym.
W końcu nadszedł dzień, w którym trzeba było się pakować i wracać do domu. Zmęczeni, ale bardzo szczęśliwi i z mnóstwem wrażeń wracaliśmy do Tarnowa.
Atrakcji było co nie miara, nie sposób ich wszystkich wymienić i opisać!
Wszyscy byli oczarowani Zakopanem. Tego, co, to co zrozumieli i czego doświadczyli nie da się nauczyć z żadnej książki, ani podręcznika. Tam trzeba było być i samemu to przeżyć. Samemu doświadczyć, by zrozumieć lepiej.
